Επίσημες Γλώσσες της Ελλάδας: Ελληνική Νοηματική και Braille

Στην Ελλάδα, πέρα από την προφορική και γραπτή ελληνική γλώσσα, αναγνωρίζονται επίσημα δύο σημαντικά συστήματα επικοινωνίας: η Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ) και η ελληνική γραφή Braille. Αυτά τα συστήματα διασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση στην επικοινωνία και την εκπαίδευση για άτομα με αναπηρίες ακοής και όρασης αντίστοιχα.
Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ)
Η ΕΝΓ είναι η φυσική γλώσσα της ελληνικής κοινότητας των Κωφών. Αναγνωρίστηκε νομικά ως επίσημη γλώσσα της κοινότητας των Κωφών στην Ελλάδα με τον νόμο 2817/2000, ενώ με τον νόμο 4488/2017 αναγνωρίστηκε ως ισότιμη με την ελληνική γλώσσα.
Εκτιμάται ότι χρησιμοποιείται από περίπου 40.600 νοηματιστές. Η ΕΝΓ διαθέτει δικούς της γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες, διαφοροποιούμενη σημαντικά από την ομιλούμενη ελληνική γλώσσα. Εκφράζεται μέσω κινήσεων των χεριών, εκφράσεων του προσώπου και κινήσεων του σώματος, καθιστώντας την μια πλήρη και αυτόνομη γλώσσα.
Ελληνική γραφή Braille
Η γραφή Braille είναι το σύστημα γραφής και ανάγνωσης των τυφλών. Δημιουργήθηκε το 1824 από τον Λουδοβίκο Μπράιγ και προσαρμόστηκε για την ελληνική γλώσσα το 1948. Αποτελείται από έξι ανάγλυφες κουκκίδες, τοποθετημένες ανά τρεις, που με διάφορους συνδυασμούς αποδίδουν γράμματα και αριθμούς.
Η γραφή Braille διαβάζεται με την αφή, επιτρέποντας στα άτομα με προβλήματα όρασης να έχουν πρόσβαση στην ανάγνωση και τη γραφή. Σύμφωνα με τον νόμο 4488/2017 (άρθρο 65, παράγραφος 3), η ελληνική γραφή Braille αναγνωρίζεται ως τρόπος γραφής των τυφλών Ελλήνων πολιτών.
Σημασία της αναγνώρισης
Η επίσημη αναγνώριση της ΕΝΓ και της γραφής Braille ενισχύει τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες, προάγοντας την ισότιμη συμμετοχή τους στην κοινωνία. Επιπλέον, διασφαλίζει την πρόσβασή τους στην εκπαίδευση, την εργασία και την πολιτιστική ζωή, συμβάλλοντας στην άρση των φραγμών που αντιμετωπίζουν.
Παρά την αναγνώριση, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις στην πλήρη ενσωμάτωση των συστημάτων αυτών στην καθημερινή ζωή. Η έλλειψη επαρκούς εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης του κοινού αποτελεί εμπόδιο. Ωστόσο, με συνεχή προσπάθεια και ενημέρωση, η κοινωνία μπορεί να γίνει πιο συμπεριληπτική, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι πολίτες έχουν ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα.