Ευρωπαϊκή νομοθεσία ορόσημο για την προστασία των γυναικών από τη βία

Τα κράτη μέλη της ΕΕ ενέκριναν νομοθεσία ορόσημο για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

Στις αρχές Μαΐου, τα κράτη μέλη της ΕΕ ενέκριναν τον πρώτο νόμο της Ένωσης που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Αυτή η ολοκληρωμένη νομοθεσία επιδιώκει να θωρακίσει τις γυναίκες σε ολόκληρη την ΕΕ από τη βία λόγω φύλου, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαστικών γάμων ειδικότερα σε πιο ανατολικές κουλτούρες που κάτι τέτοιο θεωρείται φυσιολογικό, του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων και των διαφόρων μορφών βίας στο διαδίκτυο, όπως η διαδικτυακή παρακολούθηση και η μη εξουσιοδοτημένη κοινοποίηση προσωπικών εικόνων.

Ο νόμος απλοποιεί επίσης τη διαδικασία για τα θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης να καταγγείλουν εγκλήματα, ορίζοντας ποινές που μπορεί να φτάσουν μέχρι και πέντε χρόνια φυλάκισης. Επιπλέον, τα αδικήματα στα οποία εμπλέκονται παιδιά, σύζυγοι, πρώην σύζυγοι και δημόσια πρόσωπα όπως πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να επισύρουν ακόμη αυστηρότερες ποινές.

Η νομοθεσία αυτή θα απαγορεύει τους αναγκαστικούς γάμους, τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και των διαφόρων μορφών βίας στο διαδίκτυο, όπως η διαδικτυακή παρακολούθηση και η μη εξουσιοδοτημένη κοινοποίηση προσωπικών εικόνων

Ωστόσο, η νομοθεσία αντιμετώπισε εμπόδια λόγω διαφωνιών μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με τον ορισμό του βιασμού, μια κρίσιμη πτυχή της οδηγίας που παραμένει άλυτη.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Βελγίου Paul Van Tigchelt επαίνεσε τον νόμο, τονίζοντας τον ρόλο του στην εξασφάλιση αυστηρών κυρώσεων για τους δράστες και ουσιαστικής υποστήριξης για τα θύματα σε ολόκληρη την ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε ψηφίσει τους κανόνες τον Απρίλιο και με την πρόσφατη έγκριση από τα κράτη μέλη, οι χώρες έχουν πλέον τρία χρόνια στη διάθεσή τους για να ενσωματώσουν τους κανόνες αυτούς στην εθνική τους νομοθεσία.

Η Marie-Colline Leroy, υφυπουργός Ισότητας των Φύλων του Βελγίου, τόνισε την κίνηση αυτή ως μια σημαντική πρόοδο για τα δικαιώματα των γυναικών, τονίζοντας τη σημασία του στο να επιτρέπει στις γυναίκες να ζουν χωρίς τον φόβο της παρενόχλησης ή της σωματικής βλάβης.

Παρά τη συναίνεση σχετικά με την αναγκαιότητα του νόμου, η αδυναμία να συμφωνηθεί ένας καθολικός ορισμός του βιασμού στην ΕΕ είναι ένα σημείο εμπλοκής κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, με έθνη όπως η Ιταλία και η Ελλάδα να πιέζουν για τη συμπερίληψή του, ενώ η Γερμανία και η Γαλλία αντιτάχθηκαν με βάση λόγους δικαιοδοσίας.

Η Ισπανίδα υπουργός Ισότητας Ana Redondo παρατήρησε το πεδίο εφαρμογής της νομοθεσίας, χαρακτηρίζοντάς την «καλό σημείο εκκίνησης», αν και ήλπιζε σε μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση.